Oarloch

Hoe grut is de eangst

Ast soldaten sjitten hearst

Ast bommen fallen hearst

Yn de fierte, as tichby…

As tûzen eangsten stjerst

Hoe grut is de eangst yn dy?

As frede net hear heilich is

As dyn hûs net mear feilich is

As dyn hûs net mar feilich is…

Hoe grut is it fertriet

As de oarloch foar dyn doar stiet

En dyn koffer folle moast

Nergens mear tiid foar hast

Kin ik de doar iepen litte?

Kom ik gauw werom?

Moat ik myn hús ferlitte?

Myn doarp, myn stêd ferjitte?

Giet alles op slot?

Wannear is de oarloch om?

Hoe grut is ús fertriet

As we flechte fan wat altiid goed en feilich wie…

Wêr’t wy en ús tegearre wienen..

Wêr’t it altiid goed en feilich wie…

Hoe grut is de twifel

As ik yn syn eagen sjoch…

Ast do net mei ús mei meist

Ast do by de grins werom reist

Ast fjochtsje moast

Foar ús lân

Ik hear dyn wurden, ik fiel dyn hân

Mar dy loslitte giet boppe myn ferstân

Hoe grut is myn twifel

Ik wol skûlje by dy.

Mar wy moatte fourt, sa fier by dy wei

De twifel wurdt tefolle

Wy sykje feilichheid

Mar we misse heit.

By dy is wêr’t ik wêze wol

En wylst myn bern om dy roppe

En myn hert brekt yn de striid

Lit ik dyn hân los

En wint ferstân fan eangst, fertriet en twifel

Krekt..

Op tiid…

Hoe grut is myn pine

As ik mei myn berntsjes rin

Mar net wit werhinne

En it eins net allinich kin

As ik fragen moat beantwurdzje

En ik yn hun eagen sjoch

Eangst, fertriet en twifel

De ûnsekerheid brekt ús op…

Ik wit net watst do sjochst

Ik wit net watst do dochst

Ik wit net wêr’st do bist

Ik wit net wêr’st do bist…

Hoe grut is myn pine

En hoe grut die fan dy…

Meist my net allinnich litte

Myn hert yn oarlochstiid

Kloppet foar dy

Wannear binne wy wer tegearre?

Wannear bist wer by my?

Komst wol wer by my?