Binne der grinzen oan ús tinken
as wy gjin eangst mear sjogge?
As wy ús liede litte troch tsjustere tinksels
en it ferkearde dogge?
Binne der grinzen oan ús hanneljen
as wy misstappen as kânsen erfarre?
As wy oerstappe fan goed nei kwea
en de ferkearde boat befarre?
Sile wy altiid wer om grinzen hinne
en gean wy de wearden fan ús wêzen foarby
As wy hieltyd mear doarre dan der rigels binne
Ast do tinkst oan dysels en net mear oan my
Ast dy net steurst oan minsken en natoer
En tinkst datst do mear dan in oar kinst
En tinkst datst do mear dan in oar bist
Net rekken hâldst mei myn gefoel
Fan allinnich reek, nei fol fjoer.
Grinzen passearje is lef
Grinzen erfarre en erkenne is besef
Sûnder rigels en grinzen
binne wy bisten, gjin minsken