Ik wol der sa graach foar dy wêze
Dat is myn taak as mem
Mar no’t it my even net slagget
Stean ik helpleas op 'e rem
In gefoel fan skuld
ik kin toch better?
In gefoel fan fertriet
hoe komt it letter?
Ik bin in mem fan neat
Ik doch it hieltyd ferkeard
Ik kom der net út
mei dy
It komt even net goed
mei my
Wêrom kin ik dit net?
Dat ik der gewoan mei rêd?
Wêrom fielt it sa kut
en binne myn wurden te hurd
Winske ik dat ik even fuort gean koe
Ferjit ik even dyn bestean
Dream ik hoe't dat wêze soe
Ik moat gûle om myn tinzen
gean fier oer myn morale grinzen
Mar se komme dochs wol
en myn holle rekket fol
Elke striid wurdt hurder
Elk wurd skerper
Elk wurdt skerper…
Elke trien wurdt in see
En myn holle raast nee
Myn lichem seit stop.
gean mar fuort
gean do mar fuort
ik wol fuort
Mar in mem jout it net op
Yn myn djipste wêzen
bist do myn grutste winsk
Ik bin en bliuw dyn mem foar altyd
Do bist in prachtich moai minsk
En ik bin grutsk
mei dy fiel ik my ryk
Mar fyn it swier tagelyk
Sûnder grip en yn myn falen
hâld ik it meast fan dy
En yn de minste ferhalen,
hâldst dan ek noch wol fan my?
Soms wol it even net
en botste wy as fjoerwurk
Wy knalle te hurd
Ús hûs is te lyts
en ús lilkens te grut
Lit we dan oant tsien telle,
as hûndert miskien…
En jûns it wer bylizze
nea wer sa’n rúzje as dizze
Moarn in bettere dei miskien
Comments